همه چی موجوده

قبل از هر چیز، باید نگاهی به سخت‌افزار استفاده‌شده در هدست PlayStation VR بیندازیم. سخت‌افزار داخل هدست سونی، کمی از هدست‌های رقیبش یعنی HTC Vive و Oculus Rift ضعیف‌تر است. درحالی‌که وضوح تصویر هدست‌های Vive و Rift به ترتیب برابر با ۲۵۶۰×۱۲۰۰ و ۲۱۶۰×۱۲۰۰ پیکسل است، سونی از یک صفحه‌ی نمایش Full HD روی هدست خودش استفاده کرده است. این موضوع هم باعث شده است تا هنگامی که هدست را روی سر خود می‌گذارید، پیکسل‌های صفحه‌نمایش را مقابل چشم‌تان ببینید. میدان دید هدست سونی هم برابر با ۱۰۰ درجه است که ۱۰ درجه از دو هدست رقیب پایین‌تر است. بااین‌حال، نرخ به‌روزرسانی تصویر در صفحه‌‌نمایش PlayStation VR برابر با ۱۲۰ هرتز است که این هدست را بالاتر از رقبایش قرار می‌‌دهد. این موضوع باعث شده تا هرگونه تاخیری در حرکت تصویر، روی هدست سونی از بین برود. درحالی‌که سخت‌افزار اصلی PlayStation VR، یعنی هدستش سخت‌افزاری بسیار خوب دارد، متاسفانه کنسول پلی‌استیشن، توانایی یک کامپیوتر بازی را ندارد؛ طوری که مشکل اصلی بازی‌های واقعیت مجازی پلی‌استیشن۴، به خود کنسول برمی‌گردد، نه هدست.

بازی‌های واقعیت مجازی پلی‌استیشن۴، با وضوح تصویری بسیار پایین رندر می‌شوند. کیفیت آن‌ها هم در مقایسه با نسخه‌ی کامپیوتری همان بازی‌ها، بسیار پایین آمده است. برخی بازی‌ها آن‌قدر کیفیت پایینی دارند که Level of Detail آن‌ها، یعنی فاصله‌ای که بازی رندر می‌کند، بسیار پایین است؛ به‌طوری‌که بیشتر از یکی دو متر مقابلتان رندر نشده است.

با این اوصاف، مشکل اصلی همان وضوح تصویر بسیار پایین بازی‌های واقعیت مجازی پلی‌استیشن۴ است. در برخی بازی‌ها آن‌قدر وضوح تصویر پایین است که همه‌چیز مقابلتان را تار و پیکسل‌مانند می‌بینید. شاید بهتر بود به جای پایین‌آوردن وضوح تصویر، بازی‌های واقعیت مجازی روی کنسول سونی از خیر نورپردازی خفن و دیگر قابلیت‌های گرافیکی می‌گذشتند. وضوح تصویر آن‌قدر پایین است که دلتان نمی‌خواهد به بازی‌کردن ادامه دهید. البته همه‌ی بازی‌ها این مشکل را ندارند. برخی بازی‌سازها، این موضوع را درک کرده‌اند و بازی‌هایشان را ساده‌تر ساخته‌اند. این بازی‌ها، همان تجربه‌ی واقعیت مجازی را که انتظار دارید، در اختیارتان می‌گذارند و اذیتتان نمی‌کنند، اما نمی‌توانیم به خاطر چند بازی ساده و کوچک، این واقعیت را که اکثر بازی‌ها کیفیت و وضوح بسیار پایینی دارند، در نظر نگیریم.

با اینکه هدست‌های HTC Vive و Oculus Rift کیفیتی بسیار خوب و قابل قبول را ارائه می‌ًدهند، اما مشکلی دارند که باعث می‌شود این کیفیت خراب شود؛ مشکلی که اصلا در هدست PlayStation VR پیدا نمی‌شود: مشکل قرار گرفتن روی سر.

با اینکه هدست واقعیت مجازی سونی، حتی حدود ده تا بیست گرم از هدست‌های رقیب خود وزن بیشتری دارد؛ اما این موضوع اصلا احساس نمی‌شود. تمام هدست‌های واقعیت مجازی باید در نقطه‌ای مشخص مقابل چشم‌هایتان قرار بگیرند. برای مثال، باید HTC Vive یا Oculus Rift را آن قدر بالا و پایین و عقب و جلو کنید، تا چشمتان در نقطه‌ی مشخص‌شده قرار بگیرد و تاری تصویر از بین برود. هدست Vive آن‌قدر بد روی سرتان قرار می‌گیرد که این تنظیم، با کمی تکان‌خوردن به هم می‌ریزد. تنها چیزی که Vive را روی سر شما نگه می‌دارد، یک کش است؛ کشی که بعد از چند دقیقه شل می‌شود و باید هدست را دوباره روی سرتان تنظیم کنید. هدست سونی اصلا چنین مشکلاتی ندارد و راحت‌ترین هدست واقعیت مجازی ساخته شده است.

هدست PlayStation VR به دایره‌ای تاج‌مانند متصل است. این تاج را باز می‌کنید، روی سرتان قرار می‌دهید و هدست دقیقا در همان نقطه‌ای قرار می‌گیرد که مشکلی در تاری تصویر به وجود نیاید. حتی پس از تکان‌خوردن‌های زیاد هم مکان قرارگیری هدست تغییر زیادی نمی‌کند. قراردادن هدست سونی روی چشم حتی با زمانی که عینک به چشم دارید هم راحت است. سونی وزن هدست را طوری روی سر قرار می‌دهد که پس از مدتی، دیگر احساس نمی‌کنید یک هدست واقعیت‌مجازی روی چشم دارید. با این حال، به‌هیچ‌وجه نمی‌توانیم این حرف را برای هدست‌های Vive و Rift بزنیم.

از نظر طراحی ظاهری، هدست سونی باز هم بالاتر از رقبایش قرار دارد و می‌توانید به‌راحتی این موضوع را که تیمی حرفه‌ای، هدست PlayStation VR را ساخته‌اند درک کنید. برخلاف سونی که شرکتی بزرگ است و مطمئنا گروه تحقیق و توسعه‌ی بزرگی روی PlayStation VR کار کرده‌اند، هدست‌های Vive و Rift پروژه‌هایی مستقل بوده‌اند و این موضوع، از همان قیافه‌شان پیداست.

به‌طورکلی، می‌توانیم به جرئت بگوییم که طراحی ظاهری و کیفیت ساخت PlayStation VR از رقبایش بسیار بهتر است.

روند تجاری ساخت بازی‌ها برای کنسول بازی، برای PlayStation VR هم تکرار شده است. یعنی همان‌طورکه شرکت‌های بازی‌سازی، بیشتر تمایل دارند تا روی کنسول‌ها بازی بسازند تا کامپیوترهای شخصی، تعداد بازی‌های درست و درمانی هم که برای PlayStation VR ساخته شده، از بازی‌های واقعیت مجازی برای کامپیوتر بیشتر است. البته این موضوع را باید به سونی ربط داد که با شرکت‌های بازی‌سازی وارد مذاکره شده است.

در حال حاضر، بازی‌های بزرگی مثل Resident Evil 7 یا Batman: Arkham VR قرار است برای مدت زیادی در انحصار هدست واقعیت مجازی PlayStation VR باشند. بازی‌های بسیار خوبی مثل REZ Infinite و Farpoint هم فقط روی کنسول و هدست واقعیت‌مجازی سونی پیدا می‌شوند. با این حال، بهترین تجربه از این عناوین، مطمئنا روی هدست واقعیت مجازی سونی رقم نخواهد خورد.

دو هدست Oculus Rift و PlayStation VR از دوربین‌هایی برای تشخیص موقعیت هدست در فضا استفاده می‌کنند. از سوی دیگر، هدست HTC Vive محیط بسیار بزرگی را برای شما تبدیل به محیط بازی می‌کند؛ به‌طوری‌که با هدست Vive می‌توانید در محیط راه بروید، بنشینید، بلند شوید و کاملا تصور کنید که در دنیایی دیگر هستید. محیطی که هدست PlayStation VR در آن کار می‌کند، بسیار کوچک است و راه‌رفتن که به کنار، هدست سونی حتی نشستن و ایستادن شما را هم به‌خوبی تشخیص نمی‌دهد و به شما توصیه می‌کند که به هنگام بازی‌کردن با PlayStation VR، سر جای خود بنشینید و فقط سرتان را تکان دهید.

البته این موضوع دلیل نمی‌شود که بازی‌های PlayStation VR سرگرم‌کننده نباشند، چون شرکت‌های بازی‌سازی تجربه‌های واقعیت‌مجازی هدست سونی را مطابق با قابلیت‌های آن ساخته‌اند؛ یعنی حتی لازم نیست برای لذت‌بردن از بازی‌ها، از حسگرهای حرکتی Move استفاده کنید و دسته‌ی معمولی پلی‌استیشن۴ هم برای انجام بازی‌ها بسیار خوب است.

مهم‌ترین موضوعی که خریدن PlayStation VR را جذاب می‌کند، قیمت بسیار خوب آن است؛ البته در مقایسه با دیگر هدست‌ها می‌گوییم؛ وگرنه هدست واقعیت‌مجازی سونی اصلا ارزان نیست. در حال حاضر، باید چیزی حدود ۳ میلیون تومان برای خریدن PlayStation VR، دوربین PlayStation Camera و دسته‌های PlayStation Move هزینه کنید. هزینه‌ی یک پلی‌استیشن۴ و تعدادی بازی را هم به آن اضافه کنید و می‌بینید که پنج میلیون تومان برای تجربه‌ی هدست واقعیت مجازی هزینه کرده‌اید.

از سوی دیگر، هدست HTC Vive برایتان چهار تا پنج میلیون تومان آب می‌خورد. یک کامپیوتر خیلی قوی را هم فراموش نکنید که در بهترین حالت، پنج تا شش میلیون تومان برایتان هزینه دارد؛ چون اگر می‌خواهید بازی‌های واقعیت‌مجازی را تجربه کنید، در بدترین حالت یک GTX 1070 نیاز دارید که قیمت کمی ندارد.

به همین دلیل است که می‌گوییم راحت‌ترین و ارزان‌ترین راه تجربه‌ی هدست‌های واقعیت مجازی، در حال حاضر PlayStation VR است.

با تمام این اوصاف، اگر نظر نهایی ما را می‌خواهید، بگذارید این هشدار را به شما بدهیم که هدست‌های واقعیت‌مجازی تفاوت زیادی با PlayStation Move و Kinect ندارند و مطمئنا پس از یکی دو ماه کلنجاررفتن با آن‌ها، تجربه‌اش تکراری می‌شود و دیگر سمت آن‌ها نمی‌روید. بااین‌حال، اگر واقعا تصمیم‌ گرفته‌اید تا هدست‌های واقعیت مجازی را تجربه کنید، PlayStation VR را به‌عنوان بهترین گزینه به شما معرفی می‌کنیم.